Aapjes kijken!
De dierentuinen zijn weer open, dus je kunt weer aapjes kijken. Maar wist je dat je helemaal niet naar de dierentuin hoeft om aapjes te kijken? Het kan ook gewoon in de Nederlandse natuur! Aapjes kijken in Nederland...?! In deze blog leg ik je uit wat ik hiermee bedoel, ook lees je hier mijn andere avonturen van deze week.
Mijn eerste avontuur begon maandagavond (31 mei). Ik sloot mijn schooldag af met een wandeling door de Hoekpolder, genietend van het avondzonnetje. Op de heenweg ging ik weer even langs de grote karekiet, hij zat er weer en ik kon hem meteen weer goed fotograferen. In de Hoekpolder zitten ook veel bosrietzangers, die heb ik maar 1x eerder gezien, maar ze lieten zich volop horen tijdens mijn wandelingetje. Op een gegeven moment zat er eentje vlak naast mij, ik kon hem vanaf het fietspad mooi zien en ook nog van heel dichtbij, maar er zat heel veel riet voor. Toen kwam ik erachter dat ik hem via een ruiterpad kon fotograferen en oh wat ben ik blij dat ik deze soort zo goed op de foto heb kunnen zetten! Ik zie ze niet vaak en zeker niet van zo dichtbij, hij bleef ook heel mooi zitten en bleef maar door zingen. Na een lange fotoshoot klom hij weer terug het riet in en verdween achter rietstengels.
Dinsdag ging ik wéér een rondje Hoekpolder, ik ging vooral langs de grote karekiet, die zich niet meteen wilde laten zien deze keer. Na een klein stukje gelopen te hebben, kwam ik weer terug en inderdaad, hij zat er weer. Jullie worden vast een beetje gek dat ik de hele tijd over de grote karekiet schrijf, maar dit was (zonder dat ik dat toen wist) mijn laatste ontmoeting met de grote karkiet. De grote karekiet zit er namelijk niet meer, hij was de hele tijd in zijn eentje op zoek naar een partner, maar die kon de karekiet helaas niet vinden in de Hoekpolder. Hij is nu vast ergens anders op zoek naar de ideale partner. Ik ging ook even kijken, waar ik de dag daarvoor de bosrietzanger had gezien. En hij was wel weer aanwezig en dat liet 'ie ook luid horen! Ik kreeg hem weer op de foto, maar niet zo goed als maandag.
Vrijdag sloot ik mijn eerste fysieke "schoolweekje" af met een rondje Hoekpolder samen met mijn vader. Ons doelwit was de koekoek. Elk jaar zitten er een aantal koekoeken in de Hoekpolder, ik heb ze dit jaar al een aantal keer gezien en gehoord, maar nu nog op de foto. Ik heb hem in de meivakantie (Sallandse Heuvelrug) super mooi op de foto gekregen, maar een foto van een koekoek in je eigen wijk heeft ook wat moois! Het leuke is als het een rustige dag is (qua wind) hoor je ze zelfs af en toe vanuit mijn huis :-) De koekoek liet zich veel horen, maar het blijft natuurlijk een schuwe vogel, maar ondanks dat heb ik hem gelukkig nog redelijk goed op de foto weten te zetten!
Zondag was het tijd om aapjes te kijken. Niet in de dierentuin, maar gewoon wild in de natuur. Ik leg het even uit: ieder jaar zitten er een paar woudaapjes (het zijn vogels, geen apen ;-)) in Nederland. Het zijn hele kleine reigertjes en ook heel mysterieus en mooi, ook zijn ze heel erg zeldzaam in Nederland. Ik heb het geluk, dat ze vooral in mijn omgeving broeden. De locaties zijn vaak niet heel bekend, maar ik ben erachter gekomen waar er misschien 3 zitten (2 man en 1 vrouw). En ja hoor na een klein kwartiertje kwamen er maar liefst 3 woudaapjes te voorschijn! Heel speciaal is dat, want ze zitten vaak verstopt in het riet. Ze gaven een echte vogelshow en vlogen zelfs 1x vlak langs mij. Ze zaten voor de rest wel erg ver en ze zijn natuurlijk niet zo groot, dat maakt het fotograferen extra moeilijk. Maar ik ben toch heel blij met het resultaat! Na een show van paar minuten verdwenen ze weer. Ééntje liet zich toch nog aan het einde van dit avontuur eventjes zien.
Wat ben ik blij met het resultaat van deze week, gewoon woudaapjes in Nederland! Ik heb de soort eerder gezien, maar alleen in Griekenland. Ik hoop dat ik volgende week weer mooie avonturen kan beleven!